هواپیمای خریداری شده ربطی به کاداستر (نقشه مالکیت) نداشت/ هواپیما به سازمان هواناجا فروخته شد
معاون اداره کل هوایی و فضایی سازمان نقشه برداری کشور در واکنش به ادعای یوسفیان ملا؛ ابوطالبی گفت: یک فروند هواپیمای «فالکوم» است که سازمان نقشه برداری از آن برای طرح نقشه‌های پوششی موسوم به «طرح ۲۵ هزارم» که از سال ۶۹ کلید خورد استفاده می‌کرد، تا سال ۱۳۸۵ تصویر برداری انجام می‌داد، ولی بعد از آن به دلیل مشکلات اقتصادی، هواپیما بلا استفاده ماند.
کارگروه ملی مطالبه گری طرح کاداستر، به نقل از گروه راه و مسکن بازارنیوز: ابوطالبی، معاون اداره کل نقشه برداری هوایی و فضایی سازمان نقشه برداری کشور در گفتگو با بازارنیوز، در واکنش به صحبت‌های یوسفیان ملا، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی، مبنی بر از بین رفتن هواپیمای این سازمان به دلیل بلا استفاده ماندن از سال ۱۳۶۴، گفت: سازمان نقشه برداری در سال ۱۳۶۸، چهار فروند هواپیما جهت نقشه برداری خریداری کرد که در حال حاضر دو فروند از آن‌ها عملیاتی هستند.
وی افزود: یکی از این چهار فروند هواپیما، که مدنظر آقای یوسفیان ملا بوده، یک فروند هواپیمای «فالکوم» است که سازمان نقشه برداری از آن برای طرح نقشه‌های پوششی موسوم به «طرح ۲۵ هزارم» که از سال ۶۹ کلید خورد استفاده می‌کرد. این هواپیما تا سال ۱۳۸۵ تصویر برداری انجام می‌داد، ولی بعد از آن به دلیل مشکلات اقتصادی هواپیما بلا استفاده ماند و بعد‌ها در اواخر سال ۹۷ به هواناجا منتقل شد. در اینجا اصلا بحث خاک خوردن هواپیما مطرح نبوده، زیرا این هواپیما حدود ۱۶ سال پرواز کرد و تقریبا بالای ۹۰ درصد کشور را تصویر برداری کرد.
وی تصریح کرد: هواپیما پس از مدتی که می‌ماند، هزینه زایی زیادی دارد. هزینه‌های نگهداری آن هواپیما از هزینه خرید یک هواپیمای جدید بیشتر و حدودا ۶ میلیارد تومان شده بود.
ابوطالبی این هواپیما را بی ارتباط با کاداستر دانست و اظهار داشت: ما هواپیمای فعال داریم و این هواپیما‌ها هیچ ربطی به کاداستر ندارند. آن هواپیمای مذکور، اصلا مخصوص کاداستر نبوده، زیرا سقف پروازش بالا بود که بیشتر در نقشه‌های پوششی مورد استفاده قرار می‌گرفت. البته کار‌های شهری هم با آن انجام داده بودیم، ولی بیشتر کارایی آن برای نقشه برداری پوششی کشور بود.
معاون اداره کل نقشه برداری هوایی و فضایی درباره تغییر تکنولوژی عکسبرداری در کشور و ارتباط آن با زمینگیر شدن هواپیمای مذکور، گفت: پس از سال ۱۳۹۰، تغییر تکنولوژی در دوربین‌های عکسبرداری هوایی ایران ایجاد شد. البته این موضوع از سال ۲۰۰۱ در دنیا مطرح شده بود. سازمان نقشه برداری سال ۱۳۹۰ نوعی دوربین روبومی خریداری کرد که روی آن هواپیما، با آن سقف پرواز کارایی نداشت؛ بنابراین ما مجبور بودیم که دوربین را روی هواپیما‌های «دورنیر» که سقف پرواز کمتری دارد نصب کنیم؛ لذا آن هواپیما ماند و کم کم زمینگیر شد. این موضوع ربطی به درگیری با سازمان ثبت ندارد.
وی ادامه داد: هواپیما مثل خودرو نیست که اگر دو ماه کار نکند، فقط باتری خالی کند، کلا همه سیستمش به هم می‌ریزد.
ابوطالبی در پایان گفت: این درحالی است که ما با سازمان ثبت هم مشکلی نداشتیم، مشکل ما با سازمان امور اراضی کشور بوده که ما با آن‌ها تفاهم نامه‌ای امضا کردیم که ذیل آن تفاهم نامه کار را تا نیمه پیش بردیم. بعد از آن به دلیل افزایش چهار برابری بنزین اعلام کردیم که توانایی پرواز با این قیمت بنزین وجود ندارد و پیشنهاد دادیم که تغییری در تفاهم نامه ایجاد شود که بتوانیم به تعهداتمان عمل کنیم.
